Pedikuloza
Wszawica, powszechnie uważana jest za chorobę wstydliwą, kojarzoną z brudem i biedą, co nie jest prawdą, ponieważ występuje na całym świecie, nawet w dobrych warunkach higienicznych. Jej rozpowszechnianiu sprzyjają duże skupiska ludzkie.
Możliwości przenoszenia są różnorodne. Można ją przenieść stojąc blisko siebie w środkach komunikacji miejskiej, w szkołach, przedszkolach lub poprzez grzebienie, szaliki, bieliznę pościelową.
Wszawicę powodują wszy (owady – pasożyty) niewielkich rozmiarów (2-3 mm) żywiące się krwią ludzką. Występują trzy typy wszy: głowowa, odzieżowa i łonowa. Najczęściej spotykana jest wesz głowowa, która żyje na owłosionej części głowy. Składa ona swoje jajeczka (gnidy) na głowie, najczęściej u nasady włosów, blisko skóry. Po tygodniu wylęgają się z nich larwy, które dojrzewają po kolejnych siedmiu dniach. Larwy przegryzają skórę głowy i wysysają krew, którą się odżywiają. Równocześnie wstrzykują w skórę ślinę, która wywołuje silny świąd. W miejscu ukłucia powstaje niewielka, swędząca grudka. Jeśli strupki zostaną zdrapane może dojść do powikłań, tzw zakażenia wtórnego – ropnego zapalenia skóry i węzłów chłonnych.
Objawy wszawicy: świąd skóry, widoczne gnidy oraz dorosłe wszy. Gnidy to malutkie milimetrowe szaro – białe kuleczki, przyklejone u nasady włosów, które najczęściej można zauważyć za małżowinami usznymi i na potylicy.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby należy:
-przestrzegać podstawowych zasad higieny.
-przeprowadzać częste przeglądy włosów, zwłaszcza u przedszkolaków i dzieci w szkołach podstawowych ( przez rodziców)
-używać wyłącznie własnych przedmiotów osobistego użytku (grzebienie, szczotki do włosów, ręczniki, nie noszenie cudzych nakryć głów, szalików).
Poniżej są do pobrania materiały dotyczące profilaktyki wszawicy, które mogą być przydatne w prowadzonej działalności edukacyjnej:
Stanowisko-MZ-dotyczace-wszawicy
Zapobieganie-oraz-zwalczanie-wszawicy